No organisation, tribe, and region are strong enough to liberate Baluchistan from its respective occupier.

 

The year 2020 has been a bad year for everyone, but the Baluch have been extra unlucky. Baluchistan has been occupied and divided; the Baluch do not have a government that protects the Baluch life, dignity, and property.

It is not easy for any nation to live and prosper under foreign occupation.  The Baluch has been living under foreign occupation without local or international laws’ protection.

 The Pakistani and Iranian have been executing the Baluch since the occupation, The United Nations and the international community have been accessory to these genocides against the Baluch people. The United Nations, as an institution, has the responsibility we believe that The UN member states have the Baluch blood on their hand by providing the legal protection to suppressive regimes like Iran and Pakistan.

 

The year 2020 is about to end in a few days. But as far as one can see, there is no end to the Kill and dump policy in Pakistan against the Baluch or the Baluch execution in the Iranian occupied Baluchistan.

The Iranian regime has executed Abdul Hamid Mir Baluchzai and another 60 years old man today. These are not going to be the last men executed today.

  There are more or less about five million Baluch in the Iranian occupied Baluchistan, but they are not united; no one can stop this slow genocide except the Baluch. They have to unite or they will be wiped out from the face of the earth.

 

 

Pakistan kills and dump policy reached Sweden, ISI has successfully assassinated Sajid Hussain. They also managed to assassinate Karima Mehrab Baluch in Canada. In both cases, the Swedish and Canadian government have not done their duties in protecting them, and they also failed to investigate their unexplained death properly.

The Baluch reaction to Karima Baluch Martyrdom is admirable. The Baluch nation from Kirman and Hormzgan to Karachi reacted to her killing, condemn Pakistan for the latest heinous crime.

 

 

The Baluch nation has been facing internal division and external enemies; the UN member states protect each other's crimes. The UN member states legitimise Iran and Pakistan crimes against the Baluch. The Baluch has no independent access to the UN and intergovernmental organisations.

Common sense demand that the Baluch must stands together; without national unity, there will be a future but without Baluch. We understand that.

 

 No organisation, tribe, and region are strong enough to liberate Baluchistan from its respective occupier. The Baluch struggle is a struggle for national liberation, but the Nation is divided into tribe, region, political parties, and ideology. The Baluch survival demands that the Baluch needs to come out of the tribe, region, and political parties and forge a united front against foreign aggression.  There is nothing wrong with political parties but for the greater good political party need to form a national unity front.

It has been said that no one can take Karima Baluch's place; the Baluch have become united on justice for Karmia. No political party alone can stand against the State kill and dump in Pakistan and beyond. Also, the United the Baluch can stand against the execution in Iranian occupied Baluchistan. The Baluch masses and the relatives of the Baluch missing persons understand that the key to success is the unity that political parties failed to understand.

The Baluch can challenge the States by being loyal to the Baluch national and national interest. Loyalty to a political party, region, or tribe is good, but the unity for National interest beyond the political party is a virtue. There is no Irani Baluch; there is no Pakistani Baluch; there are only Baluchistani Baluch. United we stand divided we all fell.

Mehrab Sarjov is a political activist based in London and strives for an independent Baluchistan.

 هیچ سازمان ، قبیله و منطقه ای به تنهایی آنقدر قدرتمند نیست که بتوانند بلوچستان را به تنهای از دست اشغالگر بخصوص خود (ایران یا پاکستان) آزاد کند .

 

 سال 2020 سال بدی برای همه بوده است ، اما بلوچ ها بسیار بدشانستر بوده اند.  بلوچستان اشغال شده و تقسیم شده است.  بلوچ ها دولتی ندارند که از جان ، کرامت انسانی و مال بلوچ محافظت کند.

 

 برای هر ملتی زندگی و پیشرفت تحت اشغال نیروی خارجی آسان نیست.  بلوچ بدون حمایت از قوانین محلی یا بین المللی تحت اشغال خارجی  زندگی می کنند.

 

 پاکستانی ها و ایرانی ها بلوچ را از زمان اشغال اعدام می کنند ، سازمان ملل و جامعه بین المللی لوازم جانبی این نسل کشی ها علیه مردم بلوچ بوده اند. 

 

 سازمان ملل متحد ، به عنوان یک نهاد ،  مسئولیت هایی دارد ما معتقدیم که  کشورهای اعضای سازمان ملل با فراهم کردن زمینه قانونی برای رژیم هایی سرکوبگر مانند ایران و پاکستان دستی در کشتار بلوچ دارند.

 

 سال 2020 نزدیک است که چند روز دیگر به پایان برسد.  اما تا آنجا که بنظر می رسد ، سیاست بکش و جسد را بینداز  در پاکستان علیه بلوچ یا اعدام بلوچ در بلوچستان اشغال شده ایران پایان ندارد.

 

 رژیم ایران امروز عبدالحمید میر بلوچ‌زهی و پیرمرد 60 ساله را اعدام کرد. اینها آخرین مردانی نخواهند بود که امروز اعدام شده اند.

 

 در ایران و بلوچستان تحت اشغال ایران کم و بیش حدود پنچ تا هشت میلیون بلوچ وجود دارد ، اما آنها متحد نیستند.  به جز بلوچ ، هیچ کس نمی تواند جلوی این نسل کشی آرام را بگیرد.  آنها باید متحد شوند وگرنه از روی زمین نایدید خواهند شد.

 

پاکستان سیاست بکش و بینداز را به سوئد رسانده و سازمان جاسوسی پاکستان ای,اس, ای با موفقیت ساجد حسین را  در سوئد ترور کرد. انها  باری دیگر موفق شدند  خانم کریمه مهراب بلوچ را در کانادا  با همان شیویی که ساجد حسین را ترور کردند ترور بکنند. در هر دو مورد دولت سوئد و کانادا وظایف خود را در محافظت از انها انجام ندادند, و همچنین در تحقیق و عوام قتل  طبق معیارهای قوانین خودشان عمل نکرده اند.

 ا

 واکنش ملت بلوچ به شهادت کریما بلوچ تحسین برانگیز است.  ملت بلوچ از کرمان و هرمزگان تا کراچی نسبت به کشته شدن وی واکنش نشان دادند و پاکستان را به خاطر آخرین جنایت فجیع محکوم کردند.

 

 

 ملت بلوچ با تفرقه داخلی و دشمنان خارجی روبرو بوده است.  کشورهای عضو سازمان ملل متحد از جنایات یکدیگر  علیه اقلیت ها محافظت می کنند.  کشورهای عضو سازمان ملل جنایات ایران و پاکستان علیه بلوچ را قانونی می دانند.  بلوچها هیچ دسترسی مستقلی به سازمان ملل و سازمانهای بین دولتی ندارند.

 

  عقل سلیم تقاضای می کنند  که بلوچ باید در کنار هم باشد ؛  بدون وحدت ملی ، آینده ای برای بلوچ وجود خواهد داشت .

 

 هیچ سازمان ، قبیله و منطقه ای آنقدر قدرت ندارند که بتوانند بلوچستان را به تنهای از دست اشغالگر خود آزاد کند .

 مبارزه بلوچ یک مبارزه ملی  برای آزادی ملت است ، اما ملت به قبیله ، منطقه ، احزاب سیاسی و ایدئولوژی تقسیم شده است.  بقا  بلوچ ایجاب می کند که بلوچ ها از قبیله ، منطقه و احزاب سیاسی بیرون بیایند و جبهه ای متحد در برابر تجاوزات خارجی تشکیل دهند.  احزاب سیاسی  مشکل زا نیستند, اما برای احزاب سیاسی بزرگ  ضروری است یک جبهه وحدت ملی تشکیل دهند.

 

 گفته شده است که هیچ کس نمی تواند جای کریمه بلوچ را بگیرد.  بلوچ ها در مورد عدالت برای کریمه متحد شده اند.  هیچ حزب سیاسی به تنهایی نمی تواند در برابر سیاست, کشتار و جسد کشته شده را رها کن, دولت در پاکستان و فراتر از آن ایستادگی کند.  همچنین ، بلوچ متحدانه می تواند در برابر اعدام در بلوچستان اشغال شده ایران ایستادگی کند.  توده های بلوچ و نزدیکان گمشدگان بلوچ درک می کنند که رمز موفقیت وحدتی است که احزاب سیاسی از درک آن عاجز بوده اند.

 

 بلوچ ها می توانند با وفاداری به منافع ملی و ملت بلوچ ، ایران و پاکستان را به چالش بکشند.  وفاداری به یک حزب ، منطقه یا قبیله سیاسی خوب است ، اما وحدت برای منافع ملی فراتر از حزب سیاسی یک فضیلت است.  بلوچ ایرانی وجود ندارد.  بلوچ پاکستانی وجود ندارد.  فقط  بلوچ بلوچستانی وجود دارد.  متحد جلوی دشمن ایستاده ایم تقسیم شده همه یکی بعد از دیگری از بین خواهیم رفت..

 مهراب سرجو یک فعال سیاسی مستقر در لندن است و برای رسیدن به یک بلوچستان مستقل تلاش می کند.