مشروعیت سیاسی و نقش ان در حمایت و افزایش سرمایه اجتماعی؛

مهراب سرجوئی لندن

بیشر کارشناسان معتقد هستند مشروعیت  اراده ملی و روحیه  ملی یک کشور را به میزان قابل توجهی بالا می  برد و در همه سطوح مدیریت امنیت ملی را شکل می دهد. به گفته ساده تر مشروعیت  بدین  معنی است که ایا مردم یک سرزمین حکومت را حق حاکمانی که بر انها حکومت می کنند، می دانند و به حکومت  وفادار هستند یا نه؟

مشروعیت  به رژیم حاکم برای بکارگیری منابع  طبیعی و استعدادها  برای تحقق اهداف ملی، رفاه اجتماعی   کمک می کنند تا رژیم بتوان وسایل لازم و افراد سایشه را استخدام کند و به  راحتی تصمیم بگیرد.  وفاداری  مداوم، فراگیر و پایدار شهرواندان به حکومت ضمن کاستن از هزینه های اضافی تهدیدات خارجی  را خنثی و به مرجعیت رژیم می افزاید.

عدم مشروعیت ضمن ایجاد شکاف در جامعه موجب ایجاد تنش های داخلی و خارجی  می شود و به بی ثباتی کشور و منطقه دامن می زند.

حکومت های نامشروع همچون حکومت های ایران همواره پایه قدرت خودرا متزلزل می بینند و همه تحولات عادی را امنیتی و هر نوع حرکتی  مردم را توطئه دیده و همواره در صدد کنترل توطئه بر می ایند. چنین  رژیم هایی مثل جمهوری اسلامی ایران به عمد و در عمل به بی اعتمادی در جامعه دامن می زنند به نیروهایی که فوری و عملیاتی و عینی به رژیم وفادار هستند امتیاز می دهند.

علاوه بر این رژیم های اسیب پذیر به طور معمول به حمایت طبقه ای خاص پرداخته و منافع ملی را بصورت تبعیض امیز توزیع می کنند این امر ضمن ایجاد چند دستگی در جامعه می شود و  توجه سرویس های قدرت های برانداز را جلب و انها را تشویق می کند که از روی سرمایه گذاری حکومت را زیر فشار قرار دهند.

شاخص های برای سنجش مشروعیت بکار می روند عبارتند از؛

１-                       ازادی انتخاب کردن

２-                       ازادی برای انتخاب شدن

３-                       حق رای برای  همه

４-                       حق مراجعه به دادگاه صالحه

５-                       ازادی سرمایه  فکری و مالی

６-                       حق تجمع قانونی

７-                       تشکیل حزب سیاسی

８-                       برابری شهرواندان و گردش مسالمت امیز قدرت.

هر چند امروزه بسیاری از این شاخص ها توسط مدریران دستگاهای عظیم رسانه ای و به واسطه چهرهای پیچیده قدرت  تحریف و دستکاری می شوند  اهمیت خود را از دست داده اند، اما هنوز هم معیارهای سنجش برای .

.مشروعیت به شمار می ایند